EIGEN
EIGEN
Een nachtvlinder, dat was Gea zeker. Concerten bezoeken, dansen, de kroegen in. Het was ook een leven met een schaduwkant. Gea raakte dakloos en kwam bij Wender terecht. In woonlocatie De Dollard woont ze sinds 2004 zelfstandig met een beetje hulp: ‘hier kan ik mezelf zijn.’
‘Ja, ik ben bewoonster van het eerste uur. In 2004 kwam ik hier met vijf anderen. Ik weet het nog goed. We mochten zelf de inrichting kiezen: tegeltjes voor in de badkamer, het behang en de meubeltjes voor in de gezamenlijke woonkamer. Mooi was dat. Van die groep zijn alleen ik en éen andere bewoner over. Twee bewoners zijn onderhand al overleden. Wij zijn nog op hun begrafenis geweest. Ja, dat doet wel wat met je. In al die jaren deel je lief en leed met elkaar.’
Vera en Simplon
‘Ik ben opgegroeid in Veendam. Later ging ik naar Groningen voor een mbo-studie agogisch werk. In het tweede jaar moest ik stage lopen. Dat ging niet goed: ik werd naar huis gestuurd. Krijg het heen en weer dacht ik. Ik ben nooit meer terug geweest.
Ik ging voor de muziek. Concerten in Vera en Simplon: ik bezocht ze allemaal. Ik heb in 1982 en 1983 U2 zien optreden in Vera, vlak voor hun grote doorbraak. De eerste optredens van Nirvana, de Editors en The Simple Minds: ik was erbij. En daarna het nachtleven in. De kroegen in, blowtje roken. Nee, ik was meestal niet voor vieren thuis.’
Dansen
‘Ik had een huisje in de stad, maar dat raakte ik kwijt. Hoe dat kwam…? Daar wil ik het niet over hebben. Er speelde van alles. Punt! Ik heb nog een tijdje bij mijn moeder en haar zus in Veendam gewoond. Maar ik was blij dat ik weer naar Groningen kon. Ik kwam in het Ommelander-huis terecht. Daar vroegen ze me of ik in een woongroep wilde. Man, ze hadden daar van die kleine kamertjes: je kon er niet eens fatsoenlijk dansen. Over verhuizen hoefde ik niet lang na te denken.’
‘Ik heb meerdere keren voor dood gelegen… Op het podium.’
Berlijn en Praag
‘Ik heb meerdere keren voor dood gelegen. Op het podium dan, hè. Sinds ik hier woon doe ik mee in een theatergroep voor voormalige dak- en thuislozen. Tot de corona deden we elk jaar een voorstelling. Eerst drie dagen een seminar. Dan oefenen we een stuk. We zijn zelfs met de theatergroep in Berlijn en Praag geweest.
In Berlijn deden we straattheater op het Alexanderplatz. Met de hele groep op pad: wat een avontuur. Plankenkoorts? Dacht ‘t niet. Ik heb één keer zenuwen gehad in mijn leven. Dat was in 1983 toen ik voor een volle RAI een dans deed op het podium.’
Gastvrij
Ik ben blij dat ik hier mag wonen. Ik zit veel in de gezamenlijke woonkamer. Wat roken, radio aan, met de muziek bezig. Het liefst Arrow Classic Rock. Er komen geregeld vrienden langs. Abdul: hij heeft hier ook gewoond. En Kees van de overkant. Al die aanloop is fijn: ik ben graag onder de mensen. Zeker nu ik last van m’n knieën heb en nauwelijks het huis uit kom. Maar er is genoeg te doen. Ik verzorg de planten en de katten en ik kook zelf m’n eten.’
‘De soundtrack van mijn leven? ‘Overcome’ van de band Live. Het gaat over hoe je alle ellende in de wereld draagbaar kunt maken. Even now the world is bleedin’/but feelin’ just fine all numb / in our castle where we’re always free to choose. Dat past wel bij mij. Schrijf dat maar op!
Om privacy-redenen zijn de naam en de foto niet van de werkelijke persoon.
