Vooruit
Moed
Sterk
Familie
BIKKEL
DAPPER
EIGEN
KALM
LIEF
Ergens halverwege 2020 werd een hobby opeens weer razend populair: puzzelen. Middenin de coronapandemie leek het hele leven een legpuzzel: thuiswerken, kinderen die niet naar school gingen, afstand houden. Die puzzel is voor sommige mensen nog steeds een dagelijkse realiteit. Bijvoorbeeld voor jongeren die eerder dan verwacht op zichzelf gaan wonen met minder steun vanuit huis. Waarbij alles net even niet lekker loopt en soms ook school eronder lijdt. Zij kunnen wel een steuntje in de rug gebruiken om de draad weer op te pakken en de touwtjes van hun eigen leven weer in handen te nemen. En daarom zijn vrijwilligers zoals Annette zo belangrijk.
‘Ik begeleid twee meisjes, eentje van begin twintig en eentje van achttien’, begint Annette die vrijwilliger is bij Kamers met Kansen. ‘Samen met anderen help ik deze meiden om zelfstandig te gaan wonen, maar vooral om rust te krijgen. Op die manier was er ook ruimte voor hun huiswerk zodat schooluitval werd voorkomen. Het contact is in het begin heel intensief. Dan kom ik wekelijks bij ze langs om te kijken wat er nog geregeld moet worden. Heel praktisch: wat is je budget, moeten er regelingen aangevraagd worden en loop je nog tegen andere dingen aan? Ik ga bewust naar ze toe, omdat ik het belangrijk vind om te zien hoe iemand erbij zit. Heb je alles netjes opgeruimd of laat je alles vliegen, het zegt vaak iets over hoe iemand in z’n vel zit.
De jongeren zijn redelijk zelfstandig, maar er zijn natuurlijk ook veel dingen waarmee zij voor het eerst in aanraking komen. Ik kan ze bijvoorbeeld een beetje wegwijs maken met het aanvragen van bijzondere bijstand bij de gemeente, hoe een zorgverzekering werkt of misschien of ze recht hebben op kwijtschelding van gemeentelijke heffingen. In principe help ik dus de boel organiseren.’
‘Samen zitten we al snel anderhalf uur te praten. Meestal drinken we een kop thee aan tafel en praten we rustig en informeel, gewoon over hoe het nu gaat. M’n schrijfblokje komt pas later tevoorschijn, ik wil niet zo’n mevrouwtje zijn die met haar notitieblok al in de hand langskomt; dat schrikt alleen maar af. Tijdens het gesprek gaan we dan nog even de punten van de vorige keer bij langs om te kijken of alles gelukt is’, vertelt Annette.
In anderhalf uur theedrinken aan de keukentafel wordt er natuurlijk meer besproken dan alleen potentiële regelingen en verzekeringen, bevestigt ook Annette: ‘Ik ben zelf moeder van twee kinderen en probeer echt om een luisterend oor te zijn. Soms is er een buurman boos omdat er geluidsoverlast zou zijn. ‘Ja, hoe ga ik daarmee om?’, vragen ze dan. Maar het kan ook gaan over ruzies met vriendinnen, relaties of de thuissituatie. Hier vraag ik altijd naar. Want, hebben ze nog contact met hun familie of niet? Ik probeer jongeren daarin te steunen en tegelijkertijd een groter plaatje te schetsen. Dat betekent niet alleen meepraten, maar ook begrip tonen voor andere partijen als ik denk dat het nodig is.’
De deur openhouden of een auto ertussen laten op een kruispunt; iets voor een ander doen geeft meestal een goed gevoel. Voor Annette gaat dit zelfs nog een stapje verder: ‘Ik ben vrijwilliger geworden nadat ik zelf ziek werd. Ik was medewerker in een gebiedsteam, maar kreeg een burn-out en dat duurde vrij lang. Omdat ik van thuiszitten ook geen energie krijg, begon ik met wat administratieve klusjes voor stichtingen en ging ik daarna aan de slag voor Wender. Maar het doel dat ik voor ogen had was een eigen coachpraktijk en die ben ik inmiddels ook begonnen.
Ik voel me een coach in hart en nieren, daarom past dit vrijwilligerswerk ook zo goed bij mij. Je helpt iemand die nog aan het begin van het leven staat. Door mijn ervaring herken ik dingen waar een jongere tegenaan loopt, waardoor ik ze ook beter kan steunen en helpen. Ook al is het maar een klein beetje; het begin is er dan. En ik krijg kippenvel als ik het zo zeg, want ik gun ze gewoon het beste, daarom vind ik het mooi werk en zou ik het iedereen aanraden.’
Annette is vrijwilliger bij Kamers met Kansen. Jongeren tussen 18 en 25 jaar krijgen bij Kamers met Kansen een kamer en begeleiding van een coach om hun schooldiploma te halen en hun eigen leven op te bouwen. Wil jij ook vrijwilliger worden bij Wender? Bekijk dan de mogelijkheden.