Met twee grote tassen vol spullen loopt Jesse de kamer binnen. Stralend van geluk gaat hij zitten. Naast hem zit Rienke, zijn begeleider van Wender, met wie hij samen
toewerkte naar dit mooie moment. Vanochtend ontving hij namelijk de sleutels van zijn eigen
plek in Leeuwarden. Een enorme mijlpaal voor hem. Want thuiskomen in een veilige, vaste
woning is voor hem niet vanzelfsprekend. Met behulp van het Transferpunt lukte het om snel
een passende woning te vinden.
Jesse belandde al op jonge leeftijd op straat. Hij vertelt: ‘Het was een samenloop van
omstandigheden: mijn studiefinanciering viel weg, ik kon mijn huur niet meer betalen en raakte verslaafd. Het was geen optie om weer bij mijn ouders te wonen. Zo raakte ik dakloos. Ik zocht hulp bij gemeente Leeuwarden en Verslavingszorg Noord Nederland. Zij verwezen mij naar een interventiewerker van Wender. Die regelde voor mij dat ik direct bij het Huis voor Jongeren van Wender terecht kon.’
Door creatief bezig te zijn vond Jesse een uitweg uit zijn situatie. Dat doet hij nog steeds op verschillende manieren: van tekenen tot het koken van Zuid-Amerikaans, pittig eten. Jesse: ‘Ik werd vroeger altijd gepest, op elke school weer. In de graffitiwereld waarin ik zat, werd er tegen mij opgekeken; ik kreeg status. In het ‘normale’ leven had ik dit niet. Het is echt een uitlaatklep voor mij.’
De laatste twee jaar zijn voor Jesse gevuld met mijlpalen. Hij vertelt: ‘Ik heb gewerkt aan mijn
verslaving, traumatherapie gehad en ik ga naar dagbesteding.’ Rienke vult aan: ‘Op het moment dat we samen besloten dat Jesse klaar was om uit te stromen naar een eigen woning, meldde ik hem aan voor bemiddeling bij het Transferpunt. Want zijn inschrijfduur was nog net te kort om via de reguliere weg een passende plek te vinden. In de aanloop naar bemiddeling schetsen wij het leven van de cliënt, om aan te tonen dat iemand goed zelfstandig kan wonen.
Zo lieten we bij de aanvraag van Jesse zien dat hij veel heeft bereikt bij ons. En dat hij bijvoorbeeld aan dagbesteding doet, de huur kan dragen en zelf al actief op zoek is naar een woning.’ Door de hulp van het Transferpunt heeft Jesse binnen drie maanden een woning gevonden. Jesse kreeg zelfs al eerder een mooie woning aangeboden, maar zijn indicatie voor ambulante hulpverlening was toen nog niet afgegeven. Daardoor ging die woning aan hem voorbij. Rienke vult aan: ‘In het proces van de aanvraag is nog verbetering mogelijk. Maar de samenwerking tussen de verschillende organisaties gaat steeds beter.’
Jesse is enorm blij met zijn eigen plek. ‘Het fijnste is dat deze woning niet tijdelijk is. Ik heb dan een tijd bij het Huis voor Jongeren gewoond, maar je hebt toch altijd in je achterhoofd dat je er niet kunt blijven. Dan wil je zo’n plek ook niet teveel je thuis maken.’ Hij vertelt verder: ‘Mijn woning heeft een prachtig uitzicht met gezellige drukte voor de deur. Het complex heeft een binnentuin en ik heb echt veel ruimte. Maar er moet ook nog veel gebeuren. Een vloer leggen, raambekleding ophangen, muren verven en een nieuwe keuken.’
‘En inrichten natuurlijk. Veel meubels krijg ik gratis. Van Buurvrouw & Buurvrouw Bus en een kringloopwinkel in Dokkum waar ik een tijdje vrijwillig werkte. Daar zeiden ze altijd: ‘Jesse, zodra je goed op je plek zit dan kun je hier je inboedel halen.’ Rienke vult aan: ‘Het is zo mooi om te zien dat Jesse in de tijd dat hij bij ons zat zo’n positief sociaal netwerk heeft opgebouwd. Die helpen hem nu allemaal.’
Zonder het Transferpunt had het vinden van een woning een stuk langer geduurd. Jesse: ‘En dan was er wel gevaar vanuit mezelf geweest om terug te vallen in gebruik denk ik. Ik wilde verder, omdat ik al mijn doelen in het Huis voor Jongeren had behaald. Nu ik een eigen woning heb merk ik hoeveel rust het me geeft; ik heb nauwelijks behoefte aan drank of drugs. Ik reken ook al in mijn hoofd: als ik een jointje minder per dag rook, dan heb ik weer meer geld voor decoratie bijvoorbeeld. En ik heb er ook helemaal geen tijd voor. Ik denk alleen maar: we moeten klussen!’ zegt Jesse lachend.
Jesse vertelt: ‘Het lijkt me ook mooi om ooit mijn verhaal voor mensen te doen die soortgelijke dingen hebben meegemaakt. Natuurlijk is elke situatie anders. Maar ik heb veel geleerd, bijvoorbeeld over hoe belangrijk het is om open te zijn, te communiceren en te reflecteren. Mijn ervaring zou ik graag willen delen om anderen te helpen.’